Przeczytaj więcej...

Fundacja Uniwersyteckich Poradni Prawnych

Program Uniwersyteckich Poradni Prawnych (inaczej: kliniki prawa, ang.: legal clinics) polega na powoływaniu przy Wydziałach Prawa i Administracji poradni prawnych, w których studenci prawa, pod nadzorem i opieką merytoryczną pracowników naukowych i praktyków, udzielają nieodpłatnych porad prawnych osobom ubogim.

Jednym z podstawowych celów tego programu jest niesienie pomocy prawnej ludziom ubogim. W ten sposób zarówno spełnia się niezmiernie ważną misję społeczną, jak i kształtuje wśród studentów prawa świadomość traktowania zawodu prawniczego w kategoriach służby publicznej. Studenci mają możliwość poznania problemów społecznych, dzięki czemu wśród przyszłych prawników wzrasta stopień wrażliwości na kwestie naruszania praw człowieka.

Drugim ważnym celem jest udoskonalenie procesu kształcenia studentów prawa, poprzez kontakt z praktyką stosowania prawa w relacjach z klientami i ich rzeczywistymi problemami, nie zaś tylko z teorią. Jest to doskonałe połączenie kształcenia dydaktycznego ze zdobywaniem umiejętności praktycznych.

Program ten adresowany jest zatem z jednej strony do studentów prawa i kadry dydaktycznej, z drugiej zaś strony jego głównymi odbiorcami są najsłabsze grupy społeczne takie jak: bezrobotni, bezdomni, emeryci, renciści, niepełnosprawni, ofiary przestępstw, kobiety w trudnej sytuacji życiowej, cudzoziemcy i uchodźcy.

Dzięki temu programowi wzrasta zarówno zaangażowanie jednostek jak i całej społeczności prawno-akademickiej w pracę na rzecz szczególnie zagrożonych pozostawaniem na marginesie życia społecznego. Pozwala on też zaspokoić elementarne, najważniejsze potrzeby społeczne związane z dostępem do bezpłatnej pomocy prawnej.

ppio eu

Poradnictwo Prawne i Obywatelskie

Wyszukaj

Czy wiesz, że...

Do mocnych stron poradnictwa można zaliczyć umiarkowanie dobrą rozpoznawalność usługodawców w wymiarze lokalnym. Wynika to m.in. z dobrego zakorzenienia „sieciowego” działających podmiotów oraz dobrej znajomości lokalnych społeczności, w których te podmioty funkcjonują. W wymiarze ogólnopolskim lepszą rozpoznawalnością cieszą się instytucje publiczne. Mocną stroną są także zasoby ludzkie PPiO – osoby udzielające porad są najczęściej dobrze przygotowane, kompetentne i zaangażowane w pomaganie beneficjentom. Ukształtowany samoczynnie polski model poradnictwa cechuje uzupełnianie się działań instytucji publicznych i niepublicznych. Atutem jest także wysoka skuteczność i użyteczność PPiO, co wynika z oceny osób z niego korzystających.