Page 15 - Klinika nr 39–40 (44–45)/2025
P. 15

WPŁYW KLINIK NA PRZYSZŁOŚĆ SPOŁECZNĄ

                           Jak uczyć o przestępstwach



                           seksualnych na przykładzie



                           „zgwałcenia”?

        dr hab. prof. UW
        Monika Płatek*







        Wprowadzenie                                         się studiującym . Podkreślają znaczenie zrozumienia istoty zgody.
                                                                        6
        Ten tekst dotyczy refleksji nad treścią i metodą przekazywania stu-  Wskazują w tym procesie na refleksję porównawczą (z ewentu-
        diującym na wydziale prawa wiedzy nt. przestępstw seksualnych.   alnym uwzględnieniem tematyki gwałtów wojennych) i histo-
                                                                                           7
        Zgwałcenie jest jednym z nich i jednym z najpoważniejszych.   ryczną. Gwałt wojenny jest specyficzny . Niesie z sobą spodzie-
        Na temat zgwałcenia pisano już wcześniej. Dostrzegano „ryzyko:   wany brak konsekwencji dla sprawców (także w obliczu możliwej
        tematu zarówno dla słuchaczy, jak i wykładowców” . James J. Tom-  rychłej śmierci), bezbronność ofiar – najczęściej kobiet . Catha-
                                                                                                       8
                                              1
        kowicz przyznawał, że wolał go w sylabusie unikać. Obawiał się   rine A. MacKinnon zawdzięczamy dydaktyczny i praktyczny wkład
        zarzutu braku obiektywizmu i niewłaściwego reprezentowania   w trakcie batalii sądowych w ujawnienie związku między prze-
        poglądów oskarżonych i/lub pokrzywdzonych . Tego lęku nie po-  stępstwem zgwałcenia a systemowym procesem reprodukowa-
                                           2
                                                                                     9
        dziela S. Estrich. Przestępstwo zgwałcenia świetnie, jej zdaniem,   nia dyskryminacyjnych praktyk . Chronią sprawców, nie chronią
        nadaje się do refleksji nad dyskryminacyjnym potencjałem przepi-  autonomii ofiar. Zawdzięczamy jej również polemikę z S. Brown-
        sów prawa . Przepisów, które roszczą sobie prawo do miana neu-  miller, która w gwałcie dostrzegała przede wszystkim akt sprawo-
                3
        tralnych, oficjalnie chronią przed nierównym traktowaniem. Ana-  wania władzy, gdzie pożądanie i sfera seksualna odgrywają co naj-
        liza ich treści odkrywa jednak naskórkowość, miałkość ochrony,   wyżej mało istotne znaczenie . MacKinnon się z tym nie zgadza.
                                                                                   10
        pozorną zaledwie neutralność prawa, zależność zbliżania się   Catharine A. MacKinnon, podkreślając seksualną, fizyczną stronę
        do obiektywizmu od doświadczeń, wyobraźni, światopoglądu pra-  zgwałcenia, podzielała jednak opinię Brownmiller co do krytycz-
        wodawców. I to, że o prawodawców, częściej niż prawodawczynie,   nego potencjału jaki ten akt niesie. Razem z A. Dworkin wskazy-
        chodzi, także okazuje się mieć znaczenie . Sposób ujęcia ustawo-  wały, że każdy stosunek seksualny między kobietą i mężczyzną jest
                                       4
        wych znamion sprawia, że deklarowana ochrona jest zaledwie   w istocie gwałtem . To oczywiście może szokować i obie badaczki
                                                                          11
        powierzchowna, zarezerwowana dla podtrzymania kulturowych   narażało na krytykę. Ale czyż nie jest to świetny temat do dyskusji
        przyzwoleń na nadużycie. Przepis w swej treści, słusznie, neutralny   na zajęciach z prawa? Żadna z nich nie odmawiała Julii szczęścia
        płciowo w praktyce nierówno rozkłada się na sprawców i osoby po-  w ramionach Romea. Nie twierdziły, że pasja seksualna, pożądanie
        krzywdzone. Wśród pokrzywdzonych są przede wszystkim kobiety,   i miłość nie są możliwe. Zadawały jedynie pytanie, czy wobec wy-
        dzieci, bez względu na płeć, i niekiedy mężczyźni. Wśród sprawców   mogu równości, stawianego również przez Immanuela Kanta, dla
        zdecydowanie dominują mężczyźni. Treść przepisów w efekcie oka-  uznania relacji seksualnej za dobrą, można uznać za dobrą relację
        zuje się częścią problemu, który przepis ten – przynajmniej ofi-  w świecie dotkniętym dyskryminacją i pomijaniem potrzeb, inte-
        cjalnie – chciałby co najmniej kontrolować. Estrich podziela zdanie   resów kobiet w obszarze życia tak rodzinnego, jak i społecznego.
                                                                                                             12
        Tomkovitcha, że temat jest trudny, widzi w nim jednak potencjał.   Zwracała na to uwagę, operując już czysto prawniczym językiem
        Tematy proste rzadko uczą myślenia. Przestępstwa seksualne nie   sędzia H. Kennedy. Wytykała konstrukcjom i odczytywaniu prawa
        są materią trudniejszą niż przestępstwa przeciwko życiu, własno-  jednostronną, męską perspektywę. To, że „they see the world through
        ści, zdrowiu czy wolności. Nie ma więc powodu, by te seksualne
        traktować w sposób szczególny i unikać ich nauczania .   6   K. Kessler Ferzan, P.K. Western, How to think (like a lawyer) about rape, Penn
                                                 5
        Kimberly Kessler Ferzan i Peter K. Western piszą o nauczaniu o prze-  Carey Law: Legal Scholarship Repository 2017, s. 1–62, dostęp: scholarship.law.
        stępstwie zgwałcenia w kontekście aksjologii, jaką powinno wpoić   upenn.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=3331&context=faculty_scholarship [do-
                                                              stęp:1.1.2025 r.].
                                                             7   Ch. Lamb, Nasze ciała, ich pole bitwy. Co wojna robi kobietom, A. Sobolewska
                                                              (tłum.), Kraków 2022, s. 261.
                                                             8   R. Baker, Wojny plemników, Niewierność, konflikt płci oraz inne batalie łóżkowe,
        *  Wykłada na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Jest   Poznań 2000, s. 337.
          Kierowniczką Zakładu Kryminologii. Związana od 1995 r. z Gender Studies   9   C.A. MacKinnon, Defining rape internationally: A comment on Akayesu, w: Are
          na UW, UJ i w PAN. Z praktyką i teorią mediacji od 1992 r. Jest stypendystką   women human?, Cambridge 2006, s. 237–246.
          Fulbrighta. Ma aplikację sędziowską. Jest współzałożycielką Polskiego Stowarzy-  10   S. Brownmiller, Against our will. Men, women and rape… a conscious process of
          szenia Edukacji Prawnej (1994 r.) i inicjatorką zajęć klinicznych typu „Street Law”   intimidation by which all men keep all women in state of fear, Penguin Books,
          w Polsce (1995 r.).                                 Middlesex 1977, s. 11–15.
        1   J.J. Tomkovicz, On teaching rape: reasons, risks, and rewards, The Yale Law Jour-  11   C.A. MacKinnon, Difference and Dominance: On sex discrimination, w: K.T. Bar-
          nal 1992, vol. 103, No. 2, s. 500–505.              tlett, R. Kennedy (red.), Feminist legal theory, Westview Press, Boulder 1991,
        2   Ibidem, s. 500                                    s. 81–94; A. Dworkin, A. Dworkin, Life and death. Unapologetic writings on
        3   S. Estrich, Teaching rape law, The Yale Journal 1992, vol. 102, No. 2, s. 509–512.  the continuing war against women, Virago, London, s. 196–216.
        4   M. Płatek, Kryminologiczno-epistemologiczne i genderowe aspekty przestępstwa   12   I. Kant, Metafizyczne podstawy nauki prawa, W. Galewicz (tłum.), Kęty 2006,
          zgwałcenia, Archiwum Kryminologii 2010, t. XXXII, s. 348–354.  s. 87–93; T. Michałowski, Prawo czysto zewnętrzne –posiadanie – nabywanie.
        5   S. Estrich, Teaching rape law, s. 509–512.        Wprowadzenie do Kantowskiego pojęcia własności, Etyka 2014, Nr 49, s. 7–23.

        edukacjaprawnicza.pl                                                       KLINIKA Nr 39–40 (44–45)/2025  11
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20