Większość badanych usługodawców, obywateli i instytucji wspierających opowiada się za stworzeniem powszechnego systemu PPiO. Badani różnili się natomiast co do tego, kto powinien świadczyć usługi w ramach takiego systemu. Najczęściej wskazywane do pełnienia tej roli były: samorządy terytorialne, instytucje pomocy społecznej, organizacje pozarządowe i kancelarie prawne. Zakres przedmiotowy, czyli zakres spraw, którymi miałyby zajmować się instytucje świadczące poradnictwo, nie powinien być ograniczony – taka opinia pojawiała się najczęściej.
Instytucje publiczne świadczące poradnictwo robią to w ramach swoich ustawowych zakresów obowiązków, w związku z tym wykorzystują do tego posiadane zasoby ludzkie, lokalowe, sprzętowe oraz środki publiczne znajdujące się w ich budżetach. Podmioty niepubliczne z reguły nie mają własnych zasobów rzeczowych, ludzkich i finansowych, muszą je więc zdobywać z zewnątrz. Skala udzielanego dotychczas wsparcia dla PPiO jest bardzo niska – zaledwie 15% instytucji i organizacji, potencjalnie mogących udzielić takiego wsparcia, podjęło takie działania w latach 2011–2012. Przy czym najczęściej stosowaną formą pomocy udzielanej usługodawcom jest wsparcie rzeczowe (np. udostępnianie lokali), osobowe (np. delegowanie prawników) oraz edukacyjne (np. szkolenia dla doradców). Rzadko wsparcie ma charakter finansowy. Jeżeli już się pojawia, to w zasadzie wyłącznie w formie dotacji uzyskanej w drodze konkursu. Najczęściej ze wsparcia korzystają organizacje pozarządowe, w tym Biura Porad Obywatelskich. Podmioty wspierające PPiO nie wypracowały skutecznych metod monitorowania i oceny świadczonych usług poradniczych, ograniczają się do podstawowych sposobów oceny wykorzystanego wsparcia polegających na raportach merytorycznych i finansowych.
Osoby, które skorzystały z PPiO, w zdecydowanej większości wysoko oceniają otrzymaną pomoc, podkreślając jej bezpłatność jako istotną zaletę, a także wskazując na kompetencje i zaangażowanie osób udzielających porad. Nieco ponad trzy czwarte osób korzystających z PPiO rozwiązało swój problem, z którym zwracało się po poradę. Podstawową słabością poradnictwa według jej beneficjentów jest przede wszystkim brak informacji o ofercie PPiO, o tym, gdzie i w jakim zakresie można skorzystać z poradnictwa.
Bariery w korzystaniu z pomocy prawnej wynikają m.in. z: niskiej świadomości i wiedzy prawnej i obywatelskiej Polaków, braku wiedzy o istnieniu takiej możliwości (zwłaszcza tej bezpłatnej), stresu związanego z ubieganiem się o pomoc, lęku przed ośmieszeniem lub prawnymi konsekwencjami, wcześniejszych negatywnych doświadczeń nabytych w kontakcie z instytucjami wymiaru sprawiedliwości. Chociaż większość Polaków w okresie ostatnich pięciu lat nie deklarowała problemów prawnych, to zdecydowana większość z nich uważa, że potrzebne jest wprowadzenie powszechnego systemu bezpłatnych porad prawnych i obywatelskich.
Większość Polaków (77%) w ostatnich pięciu latach nie odczuwała potrzeby korzystania z pomocy prawnej i z niej nie korzystała. Prawie co piąty obywatel taką potrzebę odczuwał i skorzystał z pomocy prawnej, a jedynie 4% Polaków, choć odczuwało potrzebę wsparcia, takiej sformalizowanej pomocy z różnych względów nie szukało. Osoby, które skorzystały z innych form pomocy, najczęściej szukały jej wśród osób z najbliższego otoczenia (rodziny, sąsiadów), zarówno u tych niebędących prawnikami, jak i u tych posiadających wykształcenie prawnicze: u adwokata, radcy prawnego, notariusza.
Osoby korzystające z oferty działających usługodawców są bardzo różne, tak jak zróżnicowana jest sama oferta, ale można powiedzieć, że przeciętny beneficjent PPiO to kobieta w wieku od 25 do 50 lat, znajdująca się w trudnej sytuacji życiowej lub materialnej. Wśród beneficjentów PPiO można wyróżnić dwa dominujące typy: (1) osoby niezaradne życiowo, którym nie wystarczy sama informacja, ale potrzebne są też porady, (2) osoby świadome, którym najczęściej wystarczy sama informacja.
Z badania wynika, że zakres tematyczny poradnictwa powinien być szeroki i obejmować wszystkie gałęzie prawa, obywatele mają bowiem bardzo różnorodne problemy. Z drugiej strony ludzie szukają pomocy najczęściej w sprawach z zakresu prawa cywilnego, w szczególności rodzinnego. Dość często problemy obywateli dotyczą również prawa administracyjnego i relacji obywatel–administracja publiczna, a także prawa pracy i dziedziny zabezpieczenia społecznego.