Jednym z zadań postawionych przed Fundacją Uniwersyteckich Poradni Prawnych w ramach realizacji Projektu jest przygotowanie szeregu publikacji z zakresu poradnictwa prawnego i obywatelskiego w każdym roku trwania Projektu. Autorkami dwóch pierwszych artykułów tematycznych w roku 2012, są Katarzyna Furman-Łajszczak oraz Liubou Krasnitskaya.
Katarzyna Furman-Łajszczak jest pracownikiem Kliniki Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Uprzednio pełniła funkcję koordynatorki programu Centrum Pro Bono, prowadzonego przez Fundację Uniwersyteckich Poradni Prawnych, jak również dyrektora biura Fundacji. Jej dorobek naukowy obejmuje publikacje poświęcone klinicznemu nauczaniu studentów, kryminalistyce oraz karnym aspektom prawa medycznego. W artykule, zatytułowanym Ograniczenia pomocy świadczonej przez uniwersyteckie poradnie prawne, Autorka przedstawia m. in. argumentację na poparcie tezy o konieczności stworzenia prawnych ram wspierających nieodpłatne poradnictwo prawne oraz ukazuje pracę studentów z punktu widzenia potrzeb klientów uniwersyteckich poradni prawnych.
Z kolei Libou Kransitskaya może poszczycić się ponad pięcioletnim doświadczeniem w kierowaniu Poradnią Prawną działającą na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym w Mińsku. Co więcej, obecnie zaangażowana jest w realizację projektu społeczno-edukacyjnego w Wietnamie, w ramach którego prowadzi wsparcie metodyczne oraz merytoryczne dla nauczycieli akademickich. W przygotowanej publikacji Libou Krasnitskaya konfrontuje systemy edukacji prawniczej oraz bezpłatnej pomocy prawnej na Białorusi, w Polsce oraz w Wietnamie. Autorka nie tylko przedstawia stan faktyczny, ale również podejmuje próbę wskazania sposobów ulepszenia dostępu do wymiaru sprawiedliwości dla ludzi ubogich w wymienionych krajach.
Zainteresowanych przedstawioną tematyką zapraszamy do lektury czasopisma KLINIKA w formie flipping booka na stronie Fundacji Uniwersyteckich Poradni Prawnych (przeglądarka wymaga wtyczki Adobe Flash). Tam znajdziecie Państwo rónwnież poprzednie numery Kliniki.
Obecnie PPiO opiera się przede wszystkim na organizacjach pozarządowych (wśród których ważną rolę odgrywają Biura Porad Obywatelskich), Studenckich Poradniach Prawnych i instytucjach pomocy społecznej. Sieć punktów dostępu do PPiO, głównie dzięki instytucjom pomocy społecznej, jest dość gęsta, ale nierównomierna. Ponadto porady świadczone przez ośrodki pomocy społecznej czy powiatowe centra pomocy rodzinie skierowane są w praktyce przede wszystkim do osób korzystających z pomocy społecznej, a nie do wszystkich obywateli. Zdecydowaną mniejszość stanowią usługodawcy, którzy w sposób kompleksowy i profesjonalny zajmują się PPiO. Zaliczyć do nich można jedynie kilkadziesiąt podmiotów w skali kraju, a są nimi SPP, BPO oraz kilkanaście innych organizacji pozarządowych czy instytucji publicznych. To między innymi powoduje, że większość usługodawców nie stosuje standardów świadczenia usług, nie przykłada również specjalnej uwagi do oceny jakości ich świadczenia.